خوش رفتاری سبب تحکیم دوستی و مهربانی

 

 

در این که انسان، موجودی اجتماعی است، تردیدی نیست. روشن است که انسان به صورت فردی، قادر نیست که تمام نیازمندی های خود را به نحو مطلوب مرتفع سازد. او برای موفّقیت در زندگی اش باید بتواند با همنوعان خود رابطه ای حسنه بر قرار کند و برای ایجاد همزیستی مسالمت آمیز با اطرافیان و برطرف کردن نیازهای گوناگونش از این طریق بکوشد. این امر موجب می شود که برقراری رابطه با همنوعان برای او از اهمیت به سزایی برخوردار باشد. صاحب نظران، روابط انسان را به سه دسته «رابطه انسان با خود»، «رابطه انسان با خدا» و «رابطه انسان با مخلوقات» تقسیم می کنند. به نظر می رسد برای برقراری رابطه صمیمی و دوستانه و تحکیم دوستی ها و استمراربخشی به آنها، چاره ای جز ایجاد مزیت نسبی در خود نخواهیم داشت. چیزی را که ما از آن به «جاذبه» یا «جذّابیت» تعبیر می کنیم، کلید موفّقیت در برقراری رابطه سالم و موفّق دانسته ایم. کارشناسان اجتماعی، عوامل سازنده احساس مثبت یا منفی نسبت به دیگران را جاذبه بین فردی می نامند. یعنی به هر میزان از جاذبه های بیشتری برخوردار باشد، درجه احساس های مثبت دیگران نسبت به او افزایش می یابد و از میزان محبوبیت بالاتری برخوردار خواهد بود. محبوبیت، یکی از خواسته های فطری آدمی است که در راستای رفع نیازها و افزایش لذّت از زندگی به آن توجّه می شود. هر انسانی، خواستار آن است که دیگران دوستش بدارند و مشتاق برقراری ارتباط صمیمانه با او باشند.

منبع:hawzah.net

هجدهمین پرسش مهر انسان ,برقراری ,رابطه ,دیگران ,برخوردار ,«رابطه ,برقراری رابطه ,«رابطه انسان ,تحکیم دوستی منبع